São Sebastião do Caí, Rio Grande do Sul, Brazil

quinta-feira, 8 de março de 2012

Bissie Gelô: Di Alte Doktre in de Colonii



Ouça esta história gravada aqui: hea das graveadne chteck do hia:


   Di alte doktre in de Colonii

   Fríasch, ausam de grosse chtedta, hot es ima in de colonii ene dokta gib wo fon de chtadt komm is fa di gewêenliche lait fon de colonii unasuuche, un dorrich di sihung des fihlung des krankhéed, di meditsiin foaschraiwe wo di nochmohl kurire ted. Un in denna flichtung, filmohls was getsehlt hot wóod di competens fon dem dockta fa dem kranke sain krankhéede raus finne dôrrich sain fihlunge.
   Un so sinn interessante chtecka foa komm, wi dieses:
Ene alte dokta wo ima in de colonii geschaft hat, hot geménnt sain tsait wead komm fa sich aposentire nooh meh alls fênneftsich ioa doktre.
  Do is enngenómm giebt ene iunge dokta fa ihne ibasetse un des altes doktache hot ea enngelóod fa mit ihnem gehn tsu de hausliche besuuche, fa das dann di lait so langsam sich mit ihnem bekant mache dêere.
   An dem êaschte haus hot en fróo sich beklóod saine móoche têed weh tuhn.            De alte dokta antwort tsu si:
   - Wées du, di haupst sache des krankhéed kann filaicht sinn wall du tsu fill frische fruchte gess host... Weche was tust du net bissie an de kwantited ab némme?
   Wi si aus dem haus wóore, do sóod de iunge:
   - Du hosst noch net mohl di fróo unnasuucht! Hosst khéen hand an si gefóo!     Hosst si noch net mohl es héts gehead kloppe un fill wênicha ihnem saine blud druck gemesst... wi bist du an de resultód ihnes krankhéed so fiks komm?
  - Och, es het werklich net raus geschprung si unnasuuche... Hosst du gemérrekt das ich de chtetoskopio uf de bodem falle gelloss honn? 
    - Ia! - Sóod de iunge dokta. De alte chpricht waita:
   - Wi ich mich gebikt honn fa ea se uff raffe, honn ich gemérrekt das do so en halleb dutsend mange scheele, so halwa grihn in dem lixus éema, una sain bed drinn wóore. Das wóod en sinn das dieses saine paine gebrun honn. Grihne mange sinn schweia fa de móoche. ...In dem nêegste besuuch, bist du foa geschrib fa de eksóome.
   - Hum! Wi Schlau! Ich wet doch dain techniss baiholle.
   In dem negste haus, honn se en haufe minuten faphasst am chpreche mit en iung fróo. Si wóod sich am beklóowe fon en mechtich grohs ausnutsung:
  - Ich fihle mich gans ohne kraft, ausgenutst, so wi ich het mich tsu fill fa mach an de óorwed di letste tóoche...
De iunge dokta hot do ihnem gesóod:
  - Du hosst filaicht tsu fill fon dea fa di khérrich geb... Wenn du di aktivited niedre tust, filaicht grihst du di energi nommo tsurrick.
  So wi si das haus geloss honn, doh hot de alte dokta fa de iunge gesóod:
  - Saine diagnosis hot mich iwarrascht... Wi bist du an de resultóod komm das di fróo sich mit kherwa un sêel in khérricha órwede chteche ted?
   - Ich senn dain selwich teknisch nôo gang: honn de chtetoskopio ronna falle geloss un, wi ich mich gebikt honn fa ea se uff raffe, honn ich de phóoda unna dem bed gesihn laie!!!!

TRADUÇÃO

   Os médicos antigos da colônia
   Antigamente, fora os grandes centros, existia na colônia sempre aquele médico que vinha da cidade para consultar as pessoas simples do interior, e através do diagnóstico dos sintomas receitar os medicamentos que novamente as curassem. E nesta artimanha, muitas vezes o que mais contava era a competência do médico em interpretar a doença do paciente através dos sintomas.
   E assim, histórias interessantes aconteciam, como esta:
  Um velho doutor que sempre trabalhara no meio rural, achou que tinha chegado a hora de se aposentar depois de ter exercido medicina mais de cinquenta anos !
   Foi encarregado um jovem médico para substituí-lo e o médico velhinho o convidou para que o acompanhasse nas visitas domiciliares, para que as pessoas se habituassem a ele progressivamente.
Na primeira casa uma mulher queixou-se que lhe doía muito o estômago. O velho doutor respondeu-lhe:
   - Sabe, a causa provável é que você abusou das frutas frescas... Por que não reduz a quantidade que consome?
    Quando saíram da casa o jovem disse:
   - O senhor nem sequer examinou aquela mulher! Não colocou um dedo nela! Nem sequer ouviu seus batimentos cardíacos e mediu sua pressão... Como conseguiu chegar ao diagnóstico assim tão rápido?
  - Oh, nem valia a pena examiná-la.... Você notou que eu deixei cair o estetoscópio no chão? 
   - Sim! - Disse o jovem. O velho continou a falar:
   - Quando me baixei para apanhá-lo, notei que havia meia dúzia de cascas de mangas, um pouco verdes, no balde do lixo. É provável que isso lhe provoque as dores. Mangas verdes são pesadas para o estômago.
Na próxima visita você se encarrega do exame.
   - Humm! Que esperteza ! Vou tentar empregar essa técnica.
Na casa seguinte, eles passam vários minutos a falar com uma mulher ainda jovem. Ela queixava-se de uma grande fadiga:
  - Eu sinto-me completamente sem forças, exaurida, como quem tivesse trabalhado demais por estes dias... 
   O jovem doutor disse-lhe então:
  - Você deu provavelmente muito de si para a igreja... Se reduzir essa atividade, talvez recupere um pouco da sua energia.
Assim que deixaram aquela casa, o velho doutor disse para o novo :
   - O seu diagnóstico surpreendeu-me... Como é que chegou à conclusão que aquela mulher se dava de corpo e alma aos trabalhos religiosos?
   - Eu segui a mesma técnica que vocÊ aplicou: deixei cair o meu estetoscópio e, quando me baixei para o apanhar, vi o padre debaixo da cama...!!!

terça-feira, 6 de março de 2012

Bissie Gelô: Khenna sóon alla dings numa ains

BISSIE GELÔ



KHENNA SÓON ALLA DINGS NUMA AINS


                    créditos da imagem: http://www.minhaescolainfantil.com.br/contato-minha-escola.php


Ouça esta história gravada aqui: hea das graveadne chteck do hia:
                 


Wea kléne khenna de hémm hot wées gans genau das so wi di es máilche uf mache fa was sóon, dan kimt chon was interessantes raus. Un ima is was debái wo ene lache macht.
Gemena tsáit is es so, wall di khenna autentisch un natêalich sin, un so is es net schlimm etwas sóon wo fa uns kent schweia raus komme; filáicht ted ma sich driwa schehme.
Mit dem tittel: Khenna Sóon Alla Dings! - wolle mea so dan un wan khenna's chteka fatsêle. Es sin chteka wo ma gehead hon oda gelêest hon, un fill sin wérklich woa passiad.
Es êaschte chtek is fon em Paulche wo bái'm dokta sich am unasuuche wó. De wód so chteka secs ioa alt. Do hon se de dokta aus em tsima geruf, un in denna tsáit hot es Paulche aproveitiad un ene ganse kaste bombons wo de dokta geschenkt grid hat óngebiss. Wi de dokta tsurrik komm is un hot dem guriche sain frechhéde gesihn, do horra gefrod:
- Nach, was is das fa órwed, Paulche?
- Ái ich hon se all óngeschmekt fa sihn ob se all di sêlwig kwalited hon, dokta!

**********
Es nêgste is iwa es klen medche Ester. All wo ihnes etwas gefrod hon, sin mit en hallebmêhsich antwort abgekeppt gieb. Do, fa mit ihnes hetse, hon ich gefrod:
- Ester, was is Hoffnung?
Das klen medche hot bissie gedenkt, awa gláich hat es di antwort samma gesetst:
- Hoffnung is en chtekche fon uns wo ma sicha wisse das es richtig giebt!

**********
Es dritte chtekche is iwa de klene Barnard wo iwa mêchtich bang hot fon hunt. Wi ea en nenche wód, issa mô gebiss gieb fon so en guaibekche un biss háit horra noch net di curój tsurrik grid.
Wi sie ans mea bái de wowo ferien mache sin, do muste se dem wowo saine hunt ón holle. Awa de klene Barnard wó noch net gans de hémm mit dem grosse hunt. Do hot de wowo gefrôd:
- Nach, Barnard, du braust khéne bang hon fon dem hunt, wall de macht nics fa niemand. Mea tun ea bissie chtráichle, tsód mache fa de unsre fróind giebe. Was ménnst du do driwa?
- Ái ich honn ima, ima liiwa di pelussne huntcha! - Antwort ea un do is'a fort geschprung.

**********
Es klen Munikche hot sáin áichne idee iwa di résenfart. Es ment es gebt fia sotte sisteme wo uns fon énem plats tsum anre fire. Wassfa es sinn? Ái: autos, luftchiffa, êngelcha un dróome!

**********
De Fabian wó en pubche so chlau, das es chlimm is iemand giebe wo so is wi de. Wi do saine gebuats tóh wó, hon di onkle gemént es weat net chlim es guriche dumm mache. Do sin se bái ea kom mit lêere hende un sóore:
- Guk mo, Fabian, es chen chpill ding wo ich dea gebrun hon!
Es guriche mit sain natêalichkhéd un chlauichkhéd, antwort:
- Oba! Guk mo pábai! De onkel Lineu hot mea es únnsihnlich chpill ding gebrun!

**********
Fa se chliese, is es Lisbetche fon de chuhl kom un sód fawúnnad fa saine fatta:
- Ich hat geménnt ich weat dain medche, awa háit hon ich in de chuhl gellént mea kêemte fon de macake. Host du chon do driwa nôo gedenkt, pabai?

TRADUÇÃO:

Crianças dizem cada coisa número um

Quem tem filhos pequenos em casa sabe exatamente que quando eles abrem suas boquinhas para dizer algo, sai algo interessante. E sempre acompanha algo que faz a gente rir.
Geralmente é assim porque as crianças são autênticas e naturais e assim não é difícil dizerem algo que para nós seria difícil de externar; talvez nos envergonharíamos a respeito.
Com este título: Crianças dizem cada coisa! - queremos de vez em quando contar histórias infantis. São histórias que se ouviu ou leu e muitas realmente aconteceram.
A primeira história é sobre o Paulinho que estava sendo consultado no médico. Ele tinha em torno de seis anos. Então chamaram o médico para fora do quarto e neste meio tempo o Paulinho aproveitou e deu uma mordida em todos os bombons que estavam numa caixa, presente que o médico ganhara. Quando o doutor retornou e viu a arte do garotinho, perguntou:
- Ué, que trabalho é este, Paulinho?
- É que eu experimentei todos eles  para ver se tinham todos a mesma qualidade, doutor!

**************
A próxima é sobre a pequena garotinha Ester. Todos que a perguntavam algo recebiam meias respostas. Então, para eu incitá-la perguntei:
- Ester, o que é esperança?
A garotinha pensou um pouco, mas logo ela havia formulado a resposta:
- Esperança é um pedacinho de nós do qual temos certeza de que vai acontecer.

**************
A terceira historinha é sobre o pequeno Barnard que sempre tinha muito medo de cachorros. Quando era bebê, ele foi mordido por um vira-latinha e até hoje ele não recuperou a coragem em relação a cachorros.
Quando eles chegaram na praia para fazer férias com o avô, tiveram que aceitar seu cachorro. Mas, o pequeno Barnard não se sentia a vontade com aquele cão enorme. Então o avô perguntou:
- Ora, Barnard, tu não precisas ter medo deste cachorro porque ele não faz nada para ninguém. Vamos acariciá-lo um pouco, afagar para ele virar nosso amigo. O que tu achas?
- É que eu prefiro muito, muito mais os cachorrinhos de pelúcia.

**************
A pequena Munique tem sua própria idéia sobre meios de locomoção: ela acha que existem quatro meios que nos levam de um lugar para outro: carros, aviões, anjos e sonhos!

**************
O Fabian era um garotinho tão inteligente, que fica difícil existir alguém como ele. Quando estava de aniversário, os tios acharam que não era difícil bobear o garotinho. Então chegaram a ele de mãos abanando, dizendo:
- Olha só, Fabian, o belo brinquedo que eu te trouxe!
O garotinho,  com sua natural sabedoria respondeu:
- Oba! Olha só papai! O tio Lineu me trouxe um brinquedo invisível!

**************
Para encerrar, a Elisinha voltou da escola e disse impressionada para seu pai:
- Eu achava que era tua filha, mas hoje aprendi na escola que descendemos dos macacos. Você já pensou a este respeito, pai?